روزهای پسرانه

  موقعیت: کتاب جدیدی دستمه که تا حالا آریا اونو ندیده. منم دارم جلدشو (اول و انتهای کتاب) نگاه می‌کنم و اونا رو می­‌خونم. پسرک هی میاد جلد روی کتابو در حالی کتاب تو دستمه نگاه می­کنه، باز سرشو خم می­‌کنه،‌ جلد پشت کتابو نگاه می‌­کنه و خودش متوجه می‌شه که تا حالا اونو ندیده. با یه حالتی از خواهش و انتظار می‌گه: مامان دَرشو باز کن توشو بدینیم (ببینیم)؛ برام بخونش!!     موقعیت:‌ کنارم دراز کشیده، داریم با هم برنامه‌­ی رادیو هفت رو نگاه می­‌کنیم. یه آقایی داره یه ترانه‌­ای می­‌خونه که شاد نیست. برگشته با یه روا‌ن&zw...

  آریاجون با موهای خیلی کوتاه ( جدیدترین ورژن پسرک از 2 هفته‌­ی گذشته)             + عنوان رو از اینجا برداشتم! ...

  تو این هفته، پسرک حسابی همت به خرج داد و باهام همکاری کرد... تموم کارهایی رو که تو این 3-4 هفته‌­ی اخیر انجام داده بودم، این هفته هم انجام دادم با این تفاوت که دیگه بهش نگفتم هر وقت جیش داری بهم بگو. (چون اصلا نمی‌­گفت و خودم تو فواصل زمانی معین و با توجه به حجم مایعاتی که خورده بود،‌ می‌­بردمش حموم) گفتم هر وقت جیش داشتی بگو: " مااامااان؛‌ مااامااان؛ جیش دارم " دوز هیجان ادای این جمله رو این قدر بالا بردم که نیم ساعت بعد در اوج ناباوری دیدم با همون لحن و همون هیجان این جمله رو بهم گفت. و الان چند روزیه که پسرک با همین جمله هر بار صورت‌­م رو لبخندی می‌­...

  بعد از چندین بار آبیاری خونه تو روزهای اولیه شروع پروژه، اوایل هفته‌­ی گذشته آریاجون به پیشرفت­‌های خوبی رسیده بود تا این­که اواسط هفته‌­ی قبل به شدت سرما خورد و مریض شد... شدت بیماری‌­ش این قدر زیاد بود که یه روز تو بیست دقیقه، سه بار خودش رو خیس کرد . این صحنه­‌ها این­‌قدر واسه خودش عجیب بود که هر بار با ناراحتی می‌گفت: " مامان؛‌ جیش‌­م ریخت ". به همین دلیل،‌ واسه این­‌که بیشتر از این متأثر نشه، مجبور شدم تو دو روز بیشتر اوقات پوشک‌­ش کنم و ساعات کمتری بدون پوشک باشه... روزهای بدی بودن، روزهای بیماری پسرک بیش...

  امروز، یه هفته به اضافه یک روزه که در تکاپو هستم پسرک رو از پوشک جدا کنم. همه چیز خوب پیش می‌­رفت تا این‌­که دیروز در چندین مرحله شاهد آبیاری خونه بودم گویا تا شنیدن جمله‌­ی جادویی " مامان؛‌ جیش دارم " فرسنگ­‌ها فاصله دارم   ...